Zgodnie z ustawą Prawo geodezyjne i kartograficzne (art. 2 ust. 7), mapa zasadnicza to wielkoskalowe opracowanie kartograficzne, które szczegółowo przedstawia przestrzenne rozmieszczenie obiektów i urządzeń na danym terenie. Jest podstawowym dokumentem wykorzystywanym w procesach inwestycyjnych i planistycznych, dostarczającym dokładnych informacji o zagospodarowaniu przestrzennym oraz infrastrukturze technicznej. Dzięki temu mapa zasadnicza znajduje szerokie zastosowanie – wspiera projektowanie budynków, tworzenie planów zagospodarowania przestrzennego i inwentaryzację terenów.
Mapę zasadniczą najczęściej opracowuje się w dużych skalach, takich jak 1:500, 1:1000, 1:2000 lub 1:5000 – zależy to od rodzaju terenu oraz celu, do którego mapa jest potrzebna. Przykładowo, w obszarach zabudowanych i intensywnie zurbanizowanych najczęściej stosuje się skalę 1:500 lub 1:1000, natomiast w obszarach rolniczych czy leśnych – 1:2000 lub 1:5000.
Mapa zasadnicza przedstawia różnorodne informacje o danym terenie, które pomagają ocenić jego potencjał oraz ułatwiają podejmowanie decyzji dotyczących zagospodarowania przestrzennego. Poniżej wypisaliśmy najważniejsze elementy zawarte na tym dokumencie.
Musisz wiedzieć, iż dane znajdujące się na mapie zasadniczej, pochodzą z różnych oficjalnych rejestrów, w tym: ewidencji gruntów i budynków, bazy osnów geodezyjnych i danych topograficznych czy państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych. Dzięki temu mapa zasadnicza jest dokumentem kompleksowym, na którym opierają się specjaliści z różnych dziedzin – od architektów i urbanistów po geodetów i inżynierów.
Przeczytaj: Jak sprawdzić, czy działka jest uzbrojona?
Dla osób niezwiązanych z geodezją mapa zasadnicza może być nieco trudna do odczytania, ponieważ używa się na niej specjalistycznych oznaczeń, a także kodów kolorystycznych. Jednak większość dokumentów zawiera legendę, która wyjaśnia znaczenie symboli, co ułatwia interpretację. Kompletny zbiór znaków umownych znajdziesz w Rozporządzeniu Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 23 lipca 2021 r. w sprawie bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej.
Mapa zasadnicza ma ograniczoną przydatność czasową, co wynika z faktu, iż infrastruktura i zagospodarowanie terenu mogą się zmieniać – budowane są nowe obiekty, przebudowywane sieci, zmienia się rzeźba terenu. W praktyce, np. w procesach budowlanych, instytucje zazwyczaj akceptują mapy, które mają maksymalnie 3 miesiące od daty ich wydania. Oznacza to, że jeśli od momentu wydania dokumentu minęło więcej czasu, urzędy mogą wymagać aktualizacji, aby mieć pewność, że przedstawione dane są zgodne z rzeczywistością.
Mapa ewidencyjna koncentruje się głównie na przedstawieniu granic działek oraz numeracji nieruchomości. Zawiera też informacje o właścicielach i jest wykorzystywana przede wszystkim do celów administracyjnych i prawnych, takich jak rejestracja działek, określanie granic własności i prowadzenie ksiąg wieczystych. Więcej na jej temat dowiesz się z naszego artykułu: "Mapa ewidencyjna - co to jest i jak ją uzyskać?".
Natomiast mapa zasadnicza jest znacznie bardziej szczegółowa pod względem technicznym. Oprócz granic działek zawiera dodatkowe dane o zagospodarowaniu terenu, o czym pisaliśmy już wyżej. Służy głównie do celów technicznych i projektowych.
Natomiast ze względu na podobieństwo w zakresie podstawowych informacji, te dwa rodzaje map bywają mylone, zwłaszcza przez osoby niezwiązane z branżą.
Mapa zasadnicza to swoisty „spis treści” dla całego terenu, który pomaga w planowaniu, projektowaniu i formalnościach związanych z nieruchomościami. Tym samym pełni ona bardzo ważną funkcję na różnych poziomach – od ogólnokrajowego po lokalny. Skupmy się jednak na tym, do czego może się ona przydać właścicielowi działki.
Wniosek o wydanie mapy zasadniczej należy złożyć w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej (PODGiK) właściwym dla lokalizacji działki. W większości przypadków stosuje się formularz o nazwie „Wniosek o udostępnienie materiałów z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego”. W niektórych starostwach powiatowych możesz załatwić tę sprawę przez internet, a jeśli ta opcja nie jest dostępna, to pobierasz dokument ze strony PODGiK lub wypełniasz go bezpośrednio na miejscu.
W formularzu wpisujesz swoje dane – imię, nazwisko, adres i kontakt, np. numer telefonu czy e-mail. W części dotyczącej przedmiotu wniosku wystarczy zaznaczyć opcję „mapa zasadnicza”. Dodatkowo należy określić, do czego planujesz wykorzystać ten dokument, np. „do celów informacyjnych” lub „do przygotowania projektu budowlanego”.
Koszt uzyskania mapy zasadniczej zależy od wielkości zamawianego obszaru oraz formy dokumentu (papierowa lub cyfrowa). W 2024 roku, wybierając wersję cyfrową w postaci rastrowej, zapłacisz 19,38 zł za hektar. Tego rodzaju mapa jest mniej szczegółowa, ale wystarczająca do celów informacyjnych. Natomiast bardziej precyzyjna wersja cyfrowa w postaci wektorowej kosztuje 27,68 zł za hektar, co czyni ją droższą, ale bardziej użyteczną przy szczegółowych analizach lub projektach. Jeżeli potrzebujesz mapy w tradycyjnej, papierowej formie, koszt jednego arkusza w dużym formacie A0 wynosi 218,80 zł. Jeśli zamiast oryginału wystarczy Ci kopia takiego arkusza, zapłacisz za nią 116,68 zł.
Czas oczekiwania na mapę zasadniczą zwykle wynosi kilka dni roboczych, ale w zależności od obłożenia urzędu i zakresu zamówienia może trwać dłużej – maksymalnie do miesiąca. Warto upewnić się co do szczegółów w lokalnym PODGiK.
Pamiętaj, że jeśli chcesz zobaczyć mapę online, tylko w celach poglądowych to możesz to zrobić za pośrednictwem Geoportalu, czyli rządowego serwisu umożliwiającego dostęp do danych przestrzennych. Mapa w tej wersji nie ma wagi prawnej, dlatego nie wykorzystasz jej np. podczas składania wniosku o WZ.